با حلول رمضان، بوی عرفان در کوچه‏های شهر ایمان می‏پیچد.

فضای روحانی رمضان، فصلی است برای شکوفایی دل‏های

عاشق، دل‏های تشنه حقیقت.

رمضان، ماه رهایی از فرش، ماه پیوند با عرش، ماه رسیدن به خانه

دوست است.

می‏شود در فضای ملکوتی رمضان تکثیر شد و به «نورٌ علی نور» رسید.

طعم آبی رمضان، آسمانی از عشق را برای عاشقان طریقت

 به ارمغان می‏آورد.

در فصل نورانی رمضان، می‏شود به کانون روشنی از نور رسید.

در رمضان می‏توان در لابه‏لای گل‏های توحید، در خانه همیشه

روشن خورشید، در همه جای هستی، خدا را احساس کرد.

...و در رمضان، باید دل به دوست سپرد و مجذوب دوست شد.

 

حمید باقریان